چوب عود چیست؟
چوب عود به ویژه کمیاب و گرانبها است. بسته به فرهنگ چند نام دارد: Agarwood، Eaglewood، calambac، aloeswood... همه این نامها وقتی برای ما آشنا نیستند بدیهی است که باعث سردرگمی شوند، به خصوص که این مواد در کشورهای غربی ما گسترده نیست.
و بیشتر مردم آن را "چوب خدایان" می دانند.
رایحه آن شگفتانگیز است و مربوط به رزینی معطر و تیره است که از طریق واکنشهای فیزیولوژیکی و بیولوژیکی، از جمله کلونیزاسیون نوعی باکتری کپکساز ایجاد میشود.
چوب عود قرن هاست که در آسیا مورد استفاده قرار می گیرد و فواید سلامتی و معنوی بسیاری دارد. بنابراین، در هنر یا دین به طور مکرر با آن مواجه می شود. به سه شکل روغنی، خام یا پودری یافت می شود.
کالامباک به دلیل کمیاب بودن و ویژگی های آن در مقایسه با سایر انواع چوب مانند چوب صندل (پالو سانتو) بسیار گران است.
چگونه می توان عود گرانبها را بدست آورد؟
چهار خانواده درخت آگاروود تولید می کنند:
Lauraceae : درختان واقع در آمریکای جنوبی
Burseraceae : همچنین در آمریکای جنوبی قرار دارند
Euphorbiaceae : واقع در مناطق استوایی
Thymeleaceae : واقع در جنوب شرقی آسیا
چوب عود بسته به عوامل مختلفی می تواند تشکیل شود:
تشکیل خام: به دنبال رویدادهای طبیعی مانند بادهای شدید یا طوفان، شاخه ها می ترکند یا می شکنند، سپس درختان رزین ترشح می کنند که زخم های آنها را التیام می بخشد، این امر باعث تولید چوب عود می شود. هنگامی که حیوانات درختان را می خراشند همین امر صادق است.
تشکیل از طریق استعمار: چوب توسط قارچها مورد هجوم قرار میگیرد که باعث تولید خزه در قسمت بیرونی درخت میشود. دومی به دنبال محافظت از خود خواهد بود و رزین ترشح می کند.
آموزش به لطف حشرات: درختان مستعمره می شوند و توسط حشرات مورد حمله قرار می گیرند. اصل یکسان است، درخت برای محافظت از خود رزین ترشح می کند.
تشکیل از طریق رسیدن: رزین ترشح شده در مقادیر زیاد می تواند رگه ها و کانال های درخت را مسدود کند. سپس این دومی کم کم پوسیده می شود و می میرد، بنابراین به طور طبیعی رزین آزاد می شود.
آموزش با فرسایش: هنگامی که درخت آلوده یا آسیب خاصی می بیند، قسمت هایی از آن جدا می شوند. اینها با رزین پر شده اند.
رزین در قلب تنه درخت شکل می گیرد و به آن اجازه می دهد تا به طور طبیعی از خود دفاع کند. در ابتدا چوب روشن است، اما رزین که به طور مداوم چوب را افزایش می دهد به تدریج تغییر رنگ داده و از بژ به قهوه ای تیره تبدیل می شود. گاهی اوقات ممکن است سیاه باشد.
انسان عموماً زمان کمی برای طبیعت می گذارد تا خودش کارش را انجام دهد. برای افزایش عملکرد (تنها 7 درصد درختان در حالت طبیعی به قارچ آلوده می شوند) از آلوده کردن درختان خود تردیدی نمی کند تا رزین رشد کند.
سپس می توان رزین را با تقطیر خرده های چوب به روغن تبدیل کرد. توجه داشته باشید که برای تشکیل 70 میلی لیتر روغن، داشتن 20 کیلوگرم چوب عود ضروری است.